LovesTheTeam.com

Bir çocuğun kendisine yakın insanların ölümüyle buluşma deneyimidaha sonraki yaşamında büyük rol oynamaktadır. Ebeveynler, erken yaştan itibaren ölüme ve hayata karşı bilge bir tutumu olan çocukları cezbetmekle yükümlüdür. Bir çocuk öldüğünde, çocuğunuza bunu anlatmadan önce her kelimeyi düşünün. Çocuğun ebeveyn tarafından aşılandığı yol, ağır bir kaybı nasıl kabul edeceklerini etkiliyor.

Çocuğa annesinin ölümü hakkında söylenecek değer var mı?

Bir çocuğun doğumundan dokuz ay önceanne bir bütün. Bu dönem, bebek ile kadın arasında görünmez bir bağlantı geride kalıyor, kırılması zor psikolojik ve duygusal bir bağlantı. Bu nedenle, çocuğun annenin ölümüne tepkisi çok öngörülemeyebilir.Bu gibi durumlarda yakından ilişkili akrabalar, annenin artık olmadığını çocuğa derhal bildirmeye değer olup olmadığı konusunda şüpheler edinebilir. Ancak şüpheler yalnızca soluk yüreklilikten kaynaklanır, çünkü çocuğun dağda tepki vereceği ve bu tepkinin karşılanması gerektiği anlamına gelir. Çocuğunuza annenizin ölümünü derhal söyleyin. Bu, bebeğin kendine, akrabalarına ve genel olarak tüm yaşama olumsuz bir tutum takınmasını önlemenin tek yoludur.

Psikologlar için ipuçları: Hangi kelimeleri seçeceksiniz?

Üç yaşına gelmemiş olan çocuklarÖzellikle ebeveynler bundan bahsetmediyse, ölümle ilgili birkaç fikir. Böyle bir çocuğun annesinin artık olmadığını ve yalnız kalmadığını vurgulaması gerekiyor, onunla birlikte bir baba, bir büyükanne, bir teyze olacak. "Bebeğim, duşta neler olduğunu araman etmeni çok zor, çünkü sen hala çok gençsin. Haydi, boyayacak mıyız? Durumunuzu en iyi yansıtan renklerin kalemlerini seçeceksiniz. Muhtemelen, küçük bir çocuğun tüm çizimleri siyah, karanlık ve kasvetli olacaktır. Bu normaldir, bu nedenle bebek acısını sıçratır. 3 ila 6 yaşlarındaki çocuklar ölüm hakkında daha fazla şey biliyor, ancak ailelerinin asla dokunamayacağından eminiz. Bu yaşta, çocuklar anne babalarına bağımlı hissederler ve annenin ölümü kaçınılmaz olarak korkuya ve suçluğa neden olur. Yetişkinler bu süreçleri en başından engellemelidir. Annemin öldüğünü açıklamak önemlidir, ancak bebeğin suçu yoktur. Çocuğun annesinin ölümüne tepki olarak ortaya çıkan her türlü duyguyu kabul etmek gerekir. Öfke ise, sıçramasına izin verin, üzüntü bölünmelidir, suçluluk ortadan kaldırılmalıdır. "Bebeğim, ona artık sahip olmadığın için annene kızıyor musun? Ama onun hatası değil. Öfkeniz olanı değiştirmeyecek. Annemin fotoğraflarını daha iyi görelim ve ne kadar harika olduğunu hatırlayın. Şimdi sana ne diyeceğini sanıyorsun? "Okul çocukları ve gençleri ölümle ilgili neredeyse her şeyi biliyorlar. Ancak hala desteğe ihtiyaçları var. Onların anneleri ayrıldıklarında yalnız kalmadıklarını bilmek önemlidir. "Anladığım kadarıyla annenle bütün sırları paylaştın. Onu seninle pek değiştiremem. Ama bilmeni isterim ki, bana her zaman güvenebilirsin, ben her zaman yardımcı olacağım. Sen yalnız değilsin, ben de yanındayım. "