LovesTheTeam.com

Pornografi ile karıştırılmamak

Genellikle erotika hakkında bir şeyler duyabilirsinizutanç verici veya yasak Bu yanlış anlamadır. Sanatçı Picasso'ya göre, erotika sanatın kendisidir. Erotik olmadan sanat yoktur. Çoğu zaman, erotik, görsel sanatlar, müzik, filmler, edebiyat ve fotoğraf yoluyla ifade edilir. Erotik eserlerde karakter imajı yalnızca sevgiyle değil, aynı zamanda tutku nesnesi için de aranabilir. Bu durumda, erotiği pornografi ile tanımlamak ve karıştırmak gerekli değildir. Pornografi, erkeklerin ve kadınların cinsel organlarına vurgu yapar. Erotik tuhaf değil. Aksine, erotik türe ait eserlerde her zaman bir azımsatma vardır. Yazar şovlardan ziyade ipucu verir. Erotik - ipuçları sanatı. Çoğu kez erotik eserler, eskisi gibi eleştiriliyor. Sonuçta, erotika, eski Yunan'da bir tür olarak ortaya çıkmıştı. Ardından antik sanatın yerine Rönesans geldi ve sanatın erotik başlangıcı biraz yavaşladı. Bazı bilim adamları erotik ortaya çıkışı ile sadece Rönesans'ı ilişkilendirmekle birlikte, eski çağlarda insanların çıplak vücut imgesini günah kavramıyla tanımlamamaları sebebiyle motive ediyorlar. Bununla birlikte, bu görüş tartışma konusudur. Ve "erotizm" ismi eski Yunan tanrısı Eros adına geldi.

Erotik - sanat herkes için değil

Daha sonra, 18. yüzyılda erotik "yasadışı ile izin verilmesi eşiğinde dengelemek "seçildi. 19. yüzyıldan beri her şey değişti. Sanatta insan vücudunun çıplaklığından sadece bir ipucu vardı, başka bir şey yoktu. Örneğin, farklı halkların temsilcilerine gelince, Avrupa'da ve Doğu'da, erotik konusunda farklı bir anlayış ve uygulama vardır. Bir Avrupalı ​​sanat eserlerinde, bir erkekle bir kadın arasındaki cinsel bir ima ima edildiğinde ancak doğrudan tarif edilmediğinde, Japon taslaklarında, acayip coition'un noktası doğrudan görülür, çünkü erotik fikrin tam özüdür. Hindistan'da, erotik sanat din ve felsefe ile yakından ilgilidir. Rus halkının zihninde erotik kavramı, sanatta belirli bir şeytani kökenli bir yön olarak gelişti. Sanat eserlerinde erotizmaya karşı temkinli tutumun sebebi de budur. Sanatın sınırında her zaman sanatsızlık ile dengelenirdi. Günümüzde yaygın olarak tanınan eserlerin birçoğu daha önce şiddetle eleştirildi ve yazarları zulüm gördü.