İpucu 1: Bir sinek agaric scabrous veya Amanita franchetii'yi tanımlama
İpucu 1: Bir sinek agaric scabrous veya Amanita franchetii'yi tanımlama
Yenmeyen pürüzlü sinek agariği neredeyse Avrupa topraklarında olduğu kadar Asya'nın, Kuzey Amerika'nın ve Kuzey Afrika'nın bir bölümünde yetişir.
Ormanda bulunan sürünülen sinek-agarik yaratıkları tanıyınBu mantar aşağıdaki belirtileri yardımcı olacaktır. Şapka sıradan bir kırmızı sinek agarasına benzemektedir, ancak zeytin, sarı veya kahverengimsi-gri, genellikle pürüzsüz kenarlara sahiptir.
Beyaz renkli mantar hamuru ortama daha yakındır veKenarlarında hafif sarımsı, istenmeyen koku içermez. Bu türün sineği agaricinin bacağı genellikle hafifçe yukarıya doğru hafifçe eğilir, çoğu kez boyu boyunca boşluk olur, tıpkı kapak gibi beyaz veya sarı pullarla kaplanabilir.
Unutmayın, grungy sinek agaric -çok sık plakalı mantar tabağı. Genellikle, sinek agarasını "doğduğunda" kaplayan peçe kalıntıları da görülebilir.
Bu mantarın ve konumunun belirlenmesine yardımcı olacakbüyümesi. Genellikle bunlar, meşe, kayın veya gürgenlerin bulunduğu karışık veya yaprak döken ormanlardır. Rusya ve banliyölerinde kaba agaric mantarların büyüme zamanı - Temmuz ayının sonundan Ekim ayının başlangıcına.
Bu mantar zehirli veya zehirli değildir, ancakhâlâ yemek için uygun değildir, çünkü hazır formda çok tatsızdır ve ayrıca çok kaynar. Ayrıca Amish ailesindeki diğer zehirli kardeşlerle karıştırılması büyük bir risk oluşturmaktadır.
İpucu 2: Amanita sitrik amanita citrina nasıl tanımlanır
Bu yenilenebilir fakat yine de toksik olmayan mantarları ayırt etmek için, birkaç gerekçesiyle anında olabilir; gözlemi, olay olmadan mantar avlanmanızı sağlar.
Amanita'nın kapağı biraz etlidokunma ve kalın, yetişkin mantar bir tabak gibi neredeyse düz. Rengi sarıdır, bazen gri veya yeşil renklidir, çoğunlukla beyaz, ifade edilen gevrektir.
Mantar hamuru, sırasıyla, beyaz veya hafifçesarımsı. Ara bölgede çiğ patates kokuyor. Ensefalik mantarın bacağı neredeyse tamamen içi boştur, tabanında hafif bir kalınlaşma, soluk sarı vardır. Mantar tabakları da beyazdır ve sarımtırak bir perdenin küçük kalıntıları bulunur.
Bu mantar türünün yalnızca yetiştiği düşünülmektedirgenellikle güçlü meşelerle komşu yaprak döken ormanlarda, ancak bu türün iğneli ormanlarda ikamet ettiğine dair kanıtlar vardır. Av gibi sineağ agaric sıcak ve kısmen açık alanları tercih eder. Avrasya, Kuzey Amerika ve Kuzey Amerika ülkelerinde her yerde bulunan dağlık bölgelerde de yetişebilir.
Her zamanki büyüme zamanı ağustos ayının sonundanEkim ortası. Dışarıda, açıkça solgun toadstool ve gri sinek agaricine benzeyen amanita benzeri sinek agaricidir. Fakat bu üç çeşit mantar yemek için uygun değildir, bu nedenle onları ayırmak yalnızca çok titiz bir mantar avcısı tarafından gereklidir.
İpucu 3: Amanita muscaria veya Amanita caesareoides'i tanımlama
Oldukça az sayıda sinek kuşu gibi, Uzak Doğu, garip bir şekilde, yenilebilir bir kategoriyi belirtir. Ve Uzakdoğu'da gerçek bir incelik olarak görülüyor.
Bu mantar türlerini tanımlamakaşağıdaki özellikleri. Genç sinek agarasında, kapağın yumurta şekli vardır, daha sonra yayılır, ancak geniş bir tüberkülü ortada tutar. Mantarın "üst" derisi parlak kırmızıdır. Kökte et ve Uzakdoğu sinek agaric şapkasında - her zaman beyaz. Bacak kendisi sararmış veya tamamen boşluklu veya gevşek ve pamuklu bir dolgu ile kaplanmıştır.
Mantar tabakları sarıdır, nemli havalarda daha canlı ve kurak haldedir - belirgin olarak daha ındır. Bu kişide, mantar halkasındaki örtünün kalıntıları da sıklıkla görülür, bu da genç mantarda daha belirgindir.
Uzakdoğu'nun en sık görülen orman "komşuları"mantar - meşe, ela, huş ağacı Geleneksel büyüme bölgesindeki Sakhalin huşu, bu mantar için daha az geleneksel değildir. Kamchatka'da, sinek agarı, Rusya Primorye Bölgesi'ndekinden daha az yetişir. Bu bölgelere ek olarak Uzakdoğu sinek agarikleri Amal Bölgesinde, Sakhalin'de, Habarovsk Bölgesi'nde hasat edilir. Japonya, Çin ve Kore sakinlerinin mutfak geleneklerinde bu mantar çok değerli bir yer.
Dışarıda, Uzakdoğu sinek agariği yenilebilir Sezar mantanna çok benzer, ancak onları zehirli kırmızı sinek agarasıyla karıştırmak için bir tehlike var, bu yüzden mantarları toplarken çok dikkatli olmalısın.
İpucu 4: Sicilyalı sinek agaric veya Amanita ceciliae'leri nasıl tespit edilir?
Sinek agaric Bu tür, koşullu olarak yenilebilir bir gruba aittir, yani, eğer bu mantar yerseniz, kendinizi zehir etmeyin elbette, ama yeme özel bir zevk almazsınız.
Bu mantar türü ayıranEtkileyici boyutlara (22 cm'ye kadar) ulaşabilen yarı dairesel veya çan şeklindeki şapka. Sinek agarisinin üst kısmının rengi kahverengi, kahverengimsi veya kırmızımsı bir renklidir, ancak orta kısım genellikle kenarlardan daha koyudur.
Mantarın eti beyaz, pek çok insanda olduğu gibibelirgin bir koku olmaksızın agaricileri uçurun. Mantar bacağı genellikle çok tabanda hafif bir kalınlaşma gösterir, genç örneğinde sürekli, yetişkinlikte içi boştur. Rengi grimsi, çoğunlukla küçük pullarla renklidir. Kapağın iç tarafındaki plakalar da beyazdır. Sicilyalı sinek agaralığı, belirgin bir mantar volvasıyla ayırt edilir, ancak sap üzerinde bir halka yoktur.
Bu mantar türünün büyüme coğrafyası çokkapsamlı - İngiltere'den Ukrayna'ya, ayrıca Doğu Sibirya ve Primorsky Bölgesi topraklarına. Sicilya sinek agaricini Kuzey Amerika'da olduğu gibi bazı Güney Amerika ülkelerinde de bulabilirsiniz.
Mantar ya geniş yapraklı veya iğne yapraklı olarak yetişirormanlar. Bu mantar bulursanız, ancak onu zehirli "kardeşler" ile karıştırmaya korkuyorsanız, o zaman bir mantar halkasının varlığına yönlendirilmelidir. Sicilyalı sinek agariği tam olarak olmamalı ve diğer Amitanlıların çoğunun genellikle bir halkası var.
İpucu 5: Sezar mantarı veya Amanita Sezarisi nasıl tanımlanır
Görünüşe göre garip olan, Amanitovs mantar ailesinin üzerindeki ünlü kırmızı sinek agaricinin "meslektaşı", sadece zehirli değil aynı zamanda ilk yenilebilir kategorinin mantarları olarak da takdir edilmektedir.
Ormandaki Caesar mantarları şu şekilde tanımlanabilir:yol. Genç bir insanda, şapka bir top şekline sahiptir ve daha sonra açılır, normal rengi kırmızı veya turuncu renktedir. Örtüdeki kalıntılar olmadan.
Şapkadaki mantar mantarı hafif sarımtır vebacak beyaz, kokusu yok. Bacak kendisi genellikle turuncu veya sarı, yumuşak tabanı, mantar halkası vardır. Mantar tabaklarında aynı renk bulunur. Kapaktaki teraziler nadir, düz ve oldukça büyüktür ve yanında her zaman bir mantar da değildir.
Genellikle bu numune, Gürcistan ormanlarında,Azerbaycan, Kafkasya ve Kırım'da. Büyüme zamanı, yaz sonu ve kuzey ılıman iklime sıcak bölgelerde sonbaharın ortalarına kadar veya Akdeniz alt tropik bölgelerine daha yakın.
Caesar mantarının en sık karşılaşılan komşuları kayın, meşe, kestane ve diğer yaprak döken ağaç türleridir. İğde yapraklı ormanlarda çok nadiren büyür, ancak her zaman sıcak ve kuru yerler seçer.
Bazı botanikçilerin gözlemlerine göre veMantar severler yer mantar büyümesi genellikle eylül sonu sıcaklığı nadiren aşağıda 18 dereceye düşüyor burada başarılı bağcılığın için idealdir alanı ile çakışmaktadır.
